Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων (Α.Σ.Ο.Ν.)

"Και η Α.Σ.Ο.Ν. μία μπάντα είναι! Απλώς, κάπως μεγαλύτερη...!"  

Το bandwagon εδώ και καιρό ταξιδεύει. Πρόσφατα, μπήκε στις ράγες του τρένου και του μετρό. Έφτασε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για να παρακολουθήσει τις Συμφωνικές ζαβολιές που σκάρωσε η Α.Σ.Ο.Ν., την περασμένη Κυριακή!  

 

Στο bandwagon δεν χωρούσαν να ανέβουν τα 90 μέλη της, κι έτσι η οδηγός μίλησε με κάποια από αυτά και με το μαέστρο, Παύλο Σεργίου. Άλλωστε, "και η Α.Σ.Ο.Ν. μία μπάντα είναι. Απλώς κάπως μεγαλύτερη!", όπως είπε!

Η Α.Σ.Ο.Ν. ιδρύθηκε το 1997 από επαγγελματίες μουσικούς, γονείς νέων σπουδαστών μουσικής και μέλη της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Έτσι, δίνει στους νέους μουσικούς την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μία συμφωνική ορχήστρα, να έρθουν σε επαφή με το συμφωνικό ρεπερτόριο και να αποκτήσουν εμπειρία μέσα από αυτό. Από την ίδρυσή της, με το μαέστρο Παύλο Σεργίου, η Α.Σ.Ο.Ν. έχει δώσει συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, και στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει κλασσικά έργα, ενώ πάντα στο πρόγραμμά της υπάρχει τουλάχιστον ένα έργο κάποιου έλληνα συνθέτη. 

Στα πλαίσια της διοργάνωσης "Κυριακή στο Μέγαρο", παρουσιάστηκαν έργα κλασσικών συνθετών με κωμικά στοιχεία. Με έργα του Mozart, του R. Strauss, του Haydn και άλλων, η Α.Σ.Ο.Ν. έδειξε το χιούμορ και την ειρωνεία που κρύβουν καμιά φορά οι συνθέτες.

Μας απαντά ο Παύλος Σεργίου, διευθυντής της ορχήστρας: 

Γιατί αποφασίσατε να παρουσιάσετε τις Συμφωνικές ...ζαβολιές; 
Θέλαμε να δείξουμε πώς οι συνθέτες διαχρονικά κάνουν αστεία με την τέχνη τους, τη μουσική. Επιλέξαμε μερικά κομμάτια, όπου τα αστεία είναι πολύ φανερά. Ας πούμε, η ορχήστρα σε κάποια σημεία παίζει φάλτσα! Και οι νότες είναι έτσι γραμμένες από τους συνθέτες, με την πρόθεση ακριβώς να κάνουν πλάκα! Υπάρχουν και πολλοί άλλοι τρόποι που χρησιμοποιούνται από τους συνθέτες, είτε για να κάνουν παράφραση, είτε για να κοροϊδέψουν κάποιον συνάδελφό τους ή μία τεχνοτροπία. Αυτό υπάρχει και στις εικαστικές τέχνες, στο θέατρο, στην ποίηση, στη λογοτεχνία... Η έννοια της παράφρασης και η ειρωνεία υποβόσκουν στο κείμενο. Έτσι και εδώ, στο κομμάτι του Mozart (σ.σ "Ένα μουσικό αστείο"), υπάρχουν πολλά άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι ειρωνεύεται τους σύγχρονούς του συνθέτες, που έγραφαν μουσική με διάφορα λάθη. Εμείς δεν μπορούσαμε να τα παίξουμε αυτά, γιατί δεν θα ήταν εύληπτα από το κοινό. Παρουσιάσαμε απλώς μερικά πολύ χαρακτηριστικά σημεία, όπου σαφώς είναι γραμμένες λάθος νότες! Αυτή ήταν η πρόθεση της συναυλίας. 

Συνήθως, πώς επιλέγετε το ρεπερτόριό σας;

Το κριτήριο επιλογής των κομματιών που θα παίξουμε είναι πάντα ένα θέμα. Δεν γίνεται πάντα να επιλέγονται κομμάτια χαμηλής πρόκλησης. Τότε η δουλειά θα ήταν πληκτική. Προσπαθώ να επιλέγω κομμάτια που είναι λίγο πάνω από το μέσο επίπεδο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα να προχωράμε. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Έχει να κάνει με τη σύνθεση της ορχήστρας, η οποία είναι ρευστή. Φέτος έχω κάποια μέλη, τα οποία του χρόνου μπορεί να φύγουν και να έρθουν άλλα. Δεν είναι πάντα τα ίδια παιδιά εκεί. Ωστόσο, υπάρχουν και παιδιά που είναι ήδη αρκετά χρόνια στην ορχήστρα.

Πώς γίνεται μέλος της Α.Σ.Ο.Ν. ένας νέος μουσικός;
Η Α.Σ.Ο.Ν. είναι πλέον σχετικά γνωστή. Πολλοί καθηγητές οργάνων συμφωνικής ορχήστρας, που γνωρίζουν την Α.Σ.Ο.Ν. και εμένα, προτρέπουν τους προχωρημένους μαθητές να το δοκιμάσουν. Δεν κάνουμε ακροάσεις, δηλαδή δεν κάνουμε επιλογή των μελών. Απλώς συνεννοούμαι εγώ με τους καθηγητές. Τους ενημερώνω για τα έργα που παίζουμε και αυτοί εκτιμούν αν τα παιδιά μπορούν να ανταποκριθούν ή όχι. Συνήθως δεχόμαστε όλα τα παιδιά και η δουλειά μοιράζεται. Δηλαδή, σε μία συναυλία θα παίξουν τα μεν μέλη, στην άλλη τα δε...



Ποιο είναι το επίπεδο των νέων μουσικών, που συμμετέχουν στην Α.Σ.Ο.Ν.;
Αν μιλήσουμε στη γλώσσα των ωδείων, τα μέλη μας βρίσκονται από το 3ο έτος της Μέσης και πάνω. Έχουμε ένα αρκετά καλό επίπεδο. Ωστόσο, μία ορχήστρα νέων σαν αυτή, δεν μπορεί να παίξει οτιδήποτε. Μία ορχήστρα νέων στη Γερμανία ή στην Αμερική είναι κάτι διαφορετικό από ό,τι αυτή εδώ, σε μας.


Και τί σημαίνει ορχήστρα νέων;
Η πλειοψηφία των μελών μας είναι στη φοιτητική ηλικία, χοντρικά από 18 μέχρι 25. Έχουμε και κάποιους που είναι μεγαλύτεροι, αλλά έρχονται με πολλή αγάπη και παίζουν στην ορχήστρα, επειδή δεν έχουμε άλλη συμφωνική. 


Πόσο εύκολο είναι για κάποιο νέο μουσικό να έχει την ευκαιρία να παίξει σε μία ορχήστρα;
Η παιδεία μέσα σε μια ορχήστρα είναι απαραίτητη για ένα μουσικό. Όμως στα ωδεία συνήθως δεν υπάρχει ορχήστρα. Είναι πολύ δύσκολο ένα ωδείο να μπορεί να οργανώσει μια τόσο μεγάλη ορχήστρα.  


Μία τόσο μεγάλη ορχήστρα, χρειάζεται και μεγάλο χώρο. Η Α.Σ.Ο.Ν. έχει κάποιο δικό της χώρο για πρόβες; 
 Δυστυχώς όχι! Φιλοξενούμεθα σε ένα ιδιωτικό σχολείο, στο γυμναστήριο των εκπαιδευτηρίων Μαλλιάρα. Πάλι καλά, που το έχουμε! Όμως, ο χώρος είναι ακατάλληλος. Είναι ένα κλειστό γυμναστήριο, σχετικά μικρό. Δεδομένου ότι όταν είμαστε πλήρης ορχήστρα -είμαστε περίπου 100 μέλη- ίσα ίσα που χωράμε, οι συνθήκες για να κάνει κανείς πρόβα ορχήστρας είναι πολύ κακές. Όχι ότι έχω την απαίτηση να έχουμε ιδανικές συνθήκες, αλλά αυτές είναι πολύ πολύ πιο κάτω από τις κακές!


Από ποιούς πόρους ενισχύεται οικονομικά η Α.Σ.Ο.Ν.;
Η Α.Σ.Ο.Ν. έχει την υπόσταση ενός Μη Κερδοσκοπικού Συλλόγου. Στο σύλλογο αυτό είναι μέλη περίπου 200 μουσικοί, κάθε είδους: από επώνυμους έλληνες μαέστρους, συνθέτες και τραγουδιστές της όπερας, έως τα ενήλικα μέλη της ορχήστρας, που είδατε στη σκηνή. Υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός γνωστών και φίλων που έχουν γίνει μέλη του συλλόγου. Οι συνδρομές των μελών αυτών είναι ένας πρώτος πόρος, ο οποίος δεν είναι μεγάλος. Άλλοι πόροι είναι οι αμοιβές που κατά καιρούς έχει πάρει η Α.Σ.Ο.Ν., όταν για παράδειγμα έπαιξε σε δημοτικούς χώρους, ή ας πούμε στο Μέγαρο. Έχει μία μικρή αμοιβή, με την οποία ίσα που καλύπτονται τα έξοδα της συγκεκριμένης συναυλίας. Δύο φορές πήραμε και κάποιες κρατικές επιχορηγήσεις. Μία φορά από τη Γεν. Γραμματεία Νέας Γενιάς και μία φορά από το Υπ. Πολιτισμού. Ήταν μόνο δύο φορές, όλα αυτά τα χρόνια, κάποια μικρά ποσά που δόθηκαν εκτάκτως. Αναζητούμε πάντοτε μία μικρή επιχορήγηση, αλλά αυτή την εποχή... ταμπού! Δεν μπορούμε να κάνουμε καμία τέτοια κίνηση. Είναι πολύ αρνητική εποχή.


Τί είναι αυτό που "κερδίζει" ένας νέος μουσικός από τη συμμετοχή του στην Α.Σ.Ο.Ν;
Εμπειρία! Περίπου τα μισά από τα μέλη μας επιδιώκουν το επάγγελμα του μουσικού -αν και είναι πολυ δύσκολη η επαγγελματική αποκατάσταση για τους μουσικούς. Τα υπόλοιπα μέλη σπουδάζουν μουσική. Σπουδάζουν στο ωδείο διάφορα όργανα συμφωνικής ορχήστρας και το απολαμβάνουν. Μέσω της Α.Σ.Ο.Ν. βιώνουν την εμπειρία της προετοιμασίας και της παρουσίασης συμφωνικών έργων. 



Στο bandwagon μιλούν και κάποια από τα μέλη της ορχήστρας, για την εμπειρία τους μέσα σε αυτήν: 

"Η ορχήστρα πρώτα απ'όλα, μας εκπαιδεύει. Ένας νέος μουσικός που παίζει μια ζωή στην τάξη και στο δωμάτιό του, δεν γνωρίζει τίποτα από την εμπειρία της ορχήστρας που είναι εξίσου σημαντική-και πολύ ευχάριστη! Μαθαίνουμε να ακούμε τον εαυτό μας μέσα σε ένα σύνολο, να "διαβάζουμε" το μαέστρο, να παίρνουμε παράδειγμα από τους πιο προχωρημένους, να κουρδίζουμε με την ορχήστρα. Γενικώς, να γνωρίζουμε στην πράξη πώς δουλεύει ένα τέτοιο σύνολο με εθελοντικό πνεύμα, χωρίς ανταγωνιστική διάθεση! Έπειτα, με την Α.Σ.Ο.Ν. έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε πολύ συχνά σε συναυλίες-και εκτός Αθήνας, αφού είναι πολύ δραστήρια. Δεν είναι μικρό για μας να παίζουμε στη μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου, με τέλεια ακουστική, μία και δύο φορές το χρόνο. Ας πούμε, πέρσι που συμπράξαμε με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το χαρήκαμε πολύ! Επίσης, δεν είναι μικρό να παίζουμε "έργα ρεπερτορίου", δηλαδή έργα με σταθερή θέση στο πρόγραμμα μίας επαγγελματικής ορχήστρας."

Ειρήνη Μπιλίνη-Μωραΐτη (βιολί)

 "Το πρώτο πράγμα που μας δίνει η ορχήστρα είναι οι εμπειρίες. Έχουμε σπάνια την ευκαιρία να παίξουμε σε ορχήστρα, και μάλιστα κανονική-ειδικά στα ωδεία, είναι πιο μικρές. Απο κει και πέρα, μαθαίνεις την παρτιτούρα, το μέτρημα. Γνωρίζεις και πάρα πολλά παιδιά, με τα οποία μετά μπορεί να προκύψει κάποια συνεργασία στα μουσικά."

Ευφροσύνη Τσαρουχά (κοντραμπάσο)

Η ορχήστρα συνεχίζει τις πρόβες της και ετοιμάζεται για νέες συναυλίες.
Στις 22 Δεκεμβρίου μπορούμε να ακούσουμε την Α.Σ.Ο.Ν. στο καθιερωμένο Χριστουγεννιάτικο Κοντσέρτο της Πολυφωνικής Χορωδίας Πάτρας.
Καλή ακρόαση!

Αν κάποιος ενδιαφέρεται να γίνει μέλος του Συλλόγου της Α.Σ.Ο.Ν., μπορεί να επικοινωνήσει με το μαέστρο (στο psergiou@music.uoa.gr ) ή με τον Αυγουστίνο Μουστάκα, μέλος της ορχήστρας (στο augustin_moustakas@yahoo.com ).

Ευχαριστούμε πολύ το μαέστρο και τους μουσικούς για τη συνέντευξη.

Το bandwagon εδώ και καιρό ταξιδεύει. Κάνει λιγότερες στάσεις, αλλά έχει πάντα την ίδια αγάπη για τη μουσική και τους ανθρώπους της!

Τώρα που ο καιρός είναι και πάλι κρύος, θα επανέλθει, για να φιλοξενήσει περισσότερες μπάντες.
Η agenda του μας ενημερώνει πάντα για τα lives και ο οδηγός ετοιμάζεται να συνεχίσει το ταξίδι!

Τί λέτε;  Θα ακολουθήσετε;

Η Γιορτή της Μουσικής!

Θα υπήρχε άραγε ζωή χωρίς τους ήχους και τη σύνθεσή τους;
Η μουσική συνοδεύει τις γιορτές μας. Γιατί να μην υπάρχει μία γιορτή και για την ίδια τη μουσική; 

Η γιορτή της μουσικής έχει καθιερωθεί για την 21 Ιουνίου, από το 1982, και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ευρύτερα γνωστή. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα διοργανώνονται γιορτές με live συναυλίες, κλασσικά κοντσέρτα, party και αφιερώματα σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης! Πρόκειται βέβαια και για το θερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή για τη μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου! Έχουμε λοιπόν την ευκαιρία να γιορτάσουμε τη μουσική και το καλοκαίρι μαζί!

Απόψε ξεχάστε την εξεταστική, τις εξετάσεις, τα καλοκαιρινά φροντιστήρια ή τις ζεστές κουραστικές ημέρες στη δουλειά, αφήστε στην άκρη τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού ή τα εκλογικά αποτελέσματα και βγείτε να γιορτάσετε με τους ήχους!

Από τους επιβάτες που έχουν ανέβει στο bandwagon, απόψε μπορούμε να ακούσουμε τους Ούτε Σπόντα στη γιορτή αποφοίτησης του 3ου λυκείου Ευόσμου Θεσσαλονίκης, Αυλαία στην Αυλή. Το Σάββατο χορεύουμε στη Θεσσαλονίκη με τους Swing till you drop και στο Ηράκλειο της Κρήτης με τους Koza Mostra! Μέσα στις επόμενες μέρες, είναι προγραμματισμένες δεκάδες άλλες συναυλίες με μπάντες που έχουν βολτάρει με το bandwagon! Ρίξτε μια ματιά στην Agenda, για να βρείτε τις συναυλίες της κάθε μέρας! 
 

Οι νότες μας φλερτάρουν και οι μελωδίες μας προσκαλούν να διασκεδάσουμε και να χορέψουμε μαζί τους! 
Καλή μουσική βραδιά!



Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: European Music Day!

Λιοντάρια που χορεύουν tango!

Η σουρεαλιστική αυτή εικόνα αφορά τους Tango With Lions, που ανεβαίνουν στο bandwagon για μια πιο ατμοσφαιρική μουσική βόλτα! Πρόκειται για μια πενταμελή μπάντα από την Αθήνα, που μετρά ήδη πέντε χρόνια από τη γέννησή της. Ως Tango With Lions χαρακτηρίζει η Kat, η φωνή της μπάντας, την κατάσταση της, κατά τη διάρκεια της μουσικής σύνθεσης.

Οι Tango With Lions δημιουργήθηκαν με αφορμή ένα project της Kat, η οποία το 2006 ηχογράφησε το πρώτο της album δίνοντάς του αυτό τον τίτλο. Το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας της μπάντας, κατά τη διάρκεια μιας μουσικής βραδιάς στην παραλία. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 2009, οι Tango With Lions ξεκίνησαν την ηχογράφηση του πρώτου τους album, με τίτλο Verba Time. To album κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2010 και έχει δεχθεί δεκάδες θετικές κριτικές, διαδίδοντας τη μουσική της μπάντας στο ευρύτερο κοινό! 

Ως τότε, η δομή της μπάντας είχε αλλάξει και μέχρι σήμερα οι Tango With Lions αποτελούνται από την Κατερίνα Παπαχρήστου (φωνή, πιάνο, κιθάρα, μπάσο, άρπα), το Γιάννο Παραμυθιώτη (κιθάρα, φωνητικά), το Σταύρο Παργινό (βιολοντσέλο, μαντολίνο), το Νίκο Βεργέτη (κρουστά, φωνητικά) και το Jim Σταρίδα (τρομπόνι). Συχνά καλούν στη σκηνή και άλλους μουσικούς, για να εμπλουτίσουν τις μελωδίες τους.

Η μουσική της μπάντας, κινείται στο χώρο της ατμοφαιρικής folk-rock και της indie pop, με ακουστικό ύφος. Οι αγγλόφωνοι στίχοι, συνέπεια της ξένης μουσικής επιρροής της Kat, και ο εναρμονισμένος συνδυασμός του τρομπονιού με το βιολοντσέλο, στη βάση του πιάνου, δίνουν στην μπάντα το μοναδικό της χαρακτήρα στο χώρο της ελληνικής σκηνής. Το πιο δημοφιλές κομμάτι τους φαίνεται να είναι το In a bar, ενώ πιο ακουστικό χαρακτήρα έχει το Sad big blue eyes, το οποίο βασίζεται μόνο στα έγχορδα. Πιο indie ύφος έχει το Right from the start, για το οποίο η μπάντα έχει δημιουργήσει και video clip.

Μέσα από το Verba Time, παρουσιάζεται ένα είδος μουσικού ημερολογίου της Kat, η οποία υπογράφει τη μουσική και τους στίχους. Επηρεασμένη από την επικαιρότητα και από τα ποικίλα μουσικά της ακούσματα, η Kat εισέρχεται στη διάθεση που η ίδια περιγράφει ως tango with lions, και σημειώνει τις πρώτες νότες και τους πρώτους στίχους κάθε κομματιού. Αργότερα, όλα τα μέλη της μπάντας προσθέτουν τις πινελιές τους, και έτσι προκύπτει το τελικό κομμάτι και αργότερα το album. Το Verba Time είναι διαθέσιμο και για downloading.

Αυτή την εποχή οι Tango With Lions βρίσκονται στο studio και ηχογραφούν το δεύτερό τους album, το οποίο θα περιέχει πιο 'δυνατά' κομμάτια. Ήδη στο internet έχει κυκλοφορήσει το demo A long walk, που μας δίνει μια πρώτη γεύση από το album. Καλή ακρόαση!

πηγή: inner-ear.gr

Η μπάντα που μοστράρει!

Ένα μείγμα ανατολικών και δυτικών ήχων ακούγεται από το bandwagon, στο οποίο επιβιβάστηκαν οι Koza Mostra, μια πολύ φρέσκια μπάντα από τη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για έξι τύπους με υπερκινητικότητα, ατελείωτη ενέργεια και χορευτική διάθεση που έχουν ήδη καταφέρει να ξεσηκώσουν το κοινό τους!

Με στόχο να διοχετεύσουν όλη αυτή την ενέργεια στη μουσική και να τη μεταφέρουν στους ακροατές τους, ξεκίνησαν να παίζουν μαζί μουσική το 2011. Η αφορμή ήταν μια ιδέα του Ηλία Κόζα, του τραγουδιστή της μπάντας, γνωστού και από τους Cabaret Balkan. Μαζί του στη σκηνή βλέπουμε τον Αλέξη Αρχοντή (drums), το Χρήστο Καλαϊτζόπουλο (ακκορντεόν), το Στέλιο Σιώμο (κιθάρα), τον Αργύρη Τσακαλίδη (μπάσο) και το Βασίλη Ναλμπάντη (τρομπέτα).

Η μουσική τους είναι ένα κράμα διαφορετικών ήχων, όπως ska, rock, punk και indie, σε μια balkan βάση, με έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία και ξενόγλωσσο στίχο. Περιλαμβάνει τόσο ανατολικές, όσο και δυτικές επιρροές και μέσα από αυτούς τους συνδυασμούς οι Koza Mostra παρουσιάζουν μια φρέσκια ιδέα, ένα αρκετά πρωτότυπο άκουσμα. Εκτός από τα δικά τους κομμάτια, διασκευάζουν και γνωστά κομμάτια της μουσικής που αγαπούν, όπως το Wonderlust King.

Μέχρι σήμερα η μπάντα έχει πραγματοποιήσει πολλά live στη Θεσσαλονίκη  και στην Αθήνα. Ήδη έχουν παρουσιάσει το πρώτο τους video clip, για το κομμάτι Desire. Αυτό τον καιρό, βρίσκονται στο στάδιο της ηχογράφησης του πρώτου τους album, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα.

Στα live τους δημιουργείται αυθόρμητα ένα κλίμα party! Oι ίδιοι, παρ'όλο που φορούν φούστες (!), χορεύουν και χοροπηδούν πάνω στη σκηνή. Το κοινό γρήγορα παρασύρεται, ενώ το ακκορντεόν κάνει ζευγάρι με την τρομπέτα στο χορό! Το party κρατάει μέχρι αργά και η μπάντα φαίνεται ακούραστη!

Σε ένα τέτοιο live έχουμε ξανά την ευκαιρία να χορέψουμε μαζί με τους Koza Mostra την Παρασκευή 8 Ιουνίου, στη Γιορτή Νεολαίας, στο Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης.
Καλή διασκέδαση!

"Κάθε κομμάτι έχει τη δική του ιστορία"

Μια μελωδική βόλτα με το bandwagon μας χαρίζουν αυτή τη φορά οι Your Hand In Mine, μια μπάντα της οποίας τα μέλη είναι πολύ λιγότερα από τα όργανα που χρησιμοποιούν! Δύο φίλοι από τη Θεσσαλονίκη ενώνουν την αγάπη τους για απλά, σχεδόν παιδικά και αυτοσχέδια μουσικά όργανα, τα οποία προσωπικά συλλέγουν. Έτσι, δημιουργούν μια δική τους, διαφορετική μουσική δωματίου.


Οι Your Hand In Mine αποτελούνται μόλις από δύο μέλη, το Μάνο Μυλωνάκη και το Γιώργο Παπαδόπουλο, οι οποίοι ξεκίνησαν από την παρέα της post-rock μπάντας Shortcat. Τα κοινά ακούσματα και η κοινή αγάπη των δύο φίλων για τα ακουστικά folk όργανα τους ώθησαν, το 2006, στη δημιουργία ενός σχήματος, στο οποίο θα χρησιμοποιούσαν τα όργανα που συλλέγουν. Με τη βοήθεια ενός υπολογιστή που ηχογραφεί και αναπαράγει ζωντανά τα όργανα, οι Your Hand In Mine δεν θεωρούν απαραίτητο να προσθέσουν επιπλέον μέλη στην παρέα τους. Έπειτα από αρκετές live εμφανίσεις και support σε γνωστούς καλλιτέχνες, όπως τον Yann Tiersen, έγραψαν μουσική για τη βουβή ταινία Every Night Dreams, του Mikio Naruse. Η παρουσίαση του soundtrack έγινε με ταυτόχρονη προβολή της ταινίας στο 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Το όνομα της μπάντας είναι εμπνευσμένο από ένα κομμάτι των Explosions in the sky, το αγαπημένο του Μάνου και του Γιώργου, οι οποίοι το έχουν συνδυάσει με πολλά ξενύχτια που πέρασαν μαζί συζητώντας! Τα βασικά όργανα που έχουν διδαχθεί σε ωδείο είναι το πιάνο για το Μάνο και η τρομπέτα για το Γιώργο. Στα υπόλοιπα όργανα που χρησιμοποιούν επί σκηνής είναι αυτοδίδακτοι και αυτά είναι που δίνουν στην μπάντα τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Συγκεκριμένα, ο Μάνος παίζει wurlitzer piano, μελόντικα, toy piano, γιουκαλίλι, ακκορντεόν και αναλαμβάνει τον προγραμματισμό στον υπολογιστή, ενώ ο Γιώργος παίζει μαντολίνο, σαντούρι, guitar shaped toy synth, glockenspiel και κρουστά. "Τα πολλά όργανα επί σκηνής είναι ένα αναγκαίο κακό, ή απλά ο αγαπημένος μας μαζοχισμός, που βελτιώνεται αν αντιμετωπίσεις το live σαν μια παράξενη χορογραφία..." 

Η επιλογή των οργάνων είναι μια αλυσιδωτή διαδικασία. Ξεκίνησαν με ένα μαντολίνο και ένα πιάνο και άρχισαν να προσθέτουν νέα όργανα, των οποίων ο ήχος ταίριαζε με τα προηγούμενα. "Περίπου όπως όταν προσθέτει υλικά όταν μαγειρεύεις!", μου εξηγούν. Η συλλογή τους ποτέ δε σταματά να μεγαλώνει. Με καθοδηγητές τα ίδια τα όργανα και το ένστικτό, που τους κάνει να τα χρησιμοποιούν, δημιουργούν μελωδίες ρομαντικές, νοσταλγικές, που περιλαμβάνουν με αρμονικό τρόπο πολύ αντιφατικά χαρακτηριστικά, όπως ηλεκτρονικά και ταυτόχρονα folk στοιχεία.

Πώς προμηθεύεστε τα όργανα που χρησιμοποιείτε; Ποιό είναι το αγαπημένο σας;

Η ιστορία των οργάνων είναι λιγάκι αλλοπρόσαλη! Κάποια όργανά μας διέσχισαν τον Ατλαντικό για να φτάσουν στα χέρια μας, ενώ κάποια άλλα απλώς κατέβηκαν από το πατάρι ή μετακόμισαν από το σπίτι της ξαδέρφης. Το αγαπημένο μας μάλλον είναι το μαντολίνο του Γιώργου, που χρονολογείται γύρω στο 1920!

Τί συναίσθημα θέλετε να αφήνει η μουσική σας στον ακροατή;

Δε νιώθουμε την ανάγκη να προσδιορίσουμε κάτι τέτοιο. Συνήθως κάθε κομμάτι είναι αποτύπωμα της δικής μας συναισθηματικής πραγματικότητας τη στιγμή που το γράφουμε. Και αποδεικνύεται συνέχεια πως η σύνθεση, όσο πιο ειλικρινής και προσωπική είναι, τόσο πιθανότερο είναι να δημιουργήσει συναισθήματα και σε άλλους.

Γράφετε κυρίως ορχηστρικά κομμάτια. Θα σας ενδιέφερε να προσθέσετε στίχο; 
Έχουμε ήδη ένα κομμάτι με στίχο, το Nightly Drums. Φυσικά και μας ενδιαφέρει και είμαστε ανοιχτοί σε οτιδήποτε μας εμπνεύσει. Απλώς θεωρούμε ότι η φωνή είναι το δυσκολότερο όργανο της συλλογής μας και προτιμούμε να τη χειριζόμαστε με φειδώ.

Δεδομένου πως δε χρησιμοποιείτε στίχο, με τί βάση δίνετε τίτλο στα κομμάτια σας;
Κάθε κομμάτι έχει προφανώς τη δική του ιστορία και το δικό του τρόπο ονοματοδοσίας. Άλλες φορές μπορεί να είναι μια αγαπημένη φράση που θα καθοδηγήσει ακόμα και τη μουσική και το ύφος, ενώ άλλες φορές μπορεί να υπάρχει έτοιμη η μουσική και να μην μπορεί κανείς μας να την "βαφτίσει"!

 
Οι live εμφανίσεις σας δεν είναι και τόσο συχνές. Γιατί;
Είμαστε υπέρ της άποψης οι συνθέτες να είναι και εκτελεστές των έργων τους και προτιμούμε η μουσική μας να ακούγεται απ'ευθείας από τα όργανά μας, live. Όμως, εμφανιζόμαστε σχετικά σπάνια, για τρείς λόγους. Κατ'αρχάς, μας αρέσει να εκτιθέμεθα σε κόσμο, μόνο όταν έχουμε κάτι καινούριο να παρουσιάσουμε. Δεύτερον, ο εξοπλισμός μας είναι πλέον αρκετά ακριβός και ευαίσθητος, για να μετακινηθεί, κυρίως όταν πρόκειται για το εξωτερικό. Και τρίτον, η εργασιακή μας καθημερινότητα έχει γίνει πολύ απαιτητική, οπότε τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.

Η μουσική σας είναι αρκετά πρωτότυπη, κυρίως για την Ελλάδα. Ποιά είναι η ανταπόκριση του κοινού στη μουσική σας;

Μέχρι τώρα η ανταπόκριση ήταν πέρα από κάθε προσδοκία, κυρίως γιατί, εν γνώσει μας, δεν παράγουμε εμπορική μουσική. Φαίνεται πως όταν κάνεις κάτι που αγαπάς πραγματικά και πιστεύεις σε αυτό, αυτό βγαίνει προς τα έξω με τον καλύτερο τρόπο. Με χαρά παρατηρούμε ότι το κοινό μας περιλαμβάνει κατά καιρούς μια ποικιλία ηλικιών και μια εντελώς απροσδόκητη παλέτα μουσικόφιλων από όλα τα είδη! Αυτό ούτε το προβλέψαμε, ούτε μπορούμε να το εξηγήσουμε.

Γράψατε μουσική για την ταινία Every Night Dreams, παρουσιάζοντας έτσι το ομώνυμό σας album. Ποιά είναι η εμπειρία της σύνθεσης soundtrack για μια βουβή ταινία του 1933;
Ήταν μια εντελώς απρόσμενη και παράξενη πρόταση που ήρθε από το Λευτέρη Αδαμίδη και τις "Ημέρες Ανεξαρτησίας" του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ήταν μια πρωτοβουλία που όχι μόνο μας χάρισε την επαφή με ένα ευρύτερο κοινό, αλλά μας βοήθησε να αποσαφηνίσουμε και την ταυτότητα που θέλαμε να έχει ο ήχος μας. Δουλέψαμε πάνω στα πλάνα του Naruse ένα ολόκληρο καλοκαίρι, προτιμώντας περισσότερο να γίνουμε αναγνώστες του σεναρίου, παρά υπόδουλοι του μοντάζ. Κερδίσαμε την αφορμή για την πρώτη μας κυκλοφορία, με το album Every Night Dreams, αλλά και ένα μοναδικό τρόπο δουλειάς, που ούτε καν είχαμε φανταστεί ποτέ!


Εκτός του Every Night Dreams, η μπάντα είχε κυκλοφορήσει το πρώτο της EP, με τίτλο Your Hand In Mine, το 2007. Το Σεπτέμβριο του 2011 κυκλοφόρησε το τελευταίο album τους, The Garden Novels, το οποίο εκτός από τα δισκοπωλεία, είναι διαθέσιμο για downloading στην ιστοσελίδα της εταιρείας, με την οποία συνεργάστηκαν.

Η μεγαλύτερη φιλοδοξία των δύο φίλων είναι να ταξιδέψουν και να ξεναγήσουν τη μουσική τους στις αγαπημένες τους πόλεις, στην Ευρώπη και στην Αμερική. Προς το παρόν, θα πάρουν όλο τους τον εξοπλισμό και θα παρουσιάσουν τα κομμάτια του νέου τους album και κάποια προηγούμενα, στις 31 Μαΐου, στον εξωτερικό χώρο του Νέου Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια του φεστιβάλ Support Your Local Heroes. Η επόμενη προγραμματισμένη εμφάνισή τους θα γίνει την Κυριακή 3 Ιουνίου, στο Six Dogs (Αβραμιώτου 6, Μοναστηράκι), στην Αθήνα. Ας ταξιδέψουμε με τις μελωδίες της συλλογής των οργάνων τους!

Too Late!

Στο bandwagon ανεβαίνουν οι 2L8, από τη Θεσσαλονίκη και παραμένουν για μια μουσική βόλτα, μέχρι αύριο το βράδυ που θα εμφανιστούν live στο Νέο Δημαρχείο της πόλης. Η μουσική τους κρύβει πολλές επιρροές και αποκαλύπτει τον ιδιαίτερα ξεχωριστό χαρακτήρα της μπάντας. Μελωδίες άλλοτε μελαγχολικές, κι άλλοτε έντονες, ντυμένες με την ανατριχιαστική χροιά της φωνής του K, θυμίζουν post rock με μινιμαλιστικά στοιχεία.

Η δημιουργία της μπάντας το 2004 είναι αποτέλεσμα ενός project, βασισμένου σε μια ιδέα που θέλησε να υλοποιήσει ο K the Clown μαζί με άλλους μουσικούς. Οι 2L8 αποτελούνται από τον K the Clown (κιθάρα, τρομπέτα, φωνές), τον Ηρακλή Ιωσηφίδη (κοντραμπάσο), τη May Roosevelt (theremin, βιολί), την Ελισώ Παπαστρατή (βιολί), τη Χριστίνα Παπαγιαννούλη (τσέλο), το Γιώργο Παναγόπουλο (τύμπανα), τον Παύλο Λιολιόπουλο (κρουστά) και τον Κωστή Λιολιόπουλο (κιθάρα). 

Από το 2004 η μπάντα έχει ανέβει σε μουσικές σκηνές της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, της Πάτρας και άλλων ελληνικών πόλεων, καθώς και στην Τελετή Απονομής Κρατικών Βραβείων στο 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, διασκευάζοντας κομμάτια του Μ.Χατζιδάκι. 

Ένα χρόνο μετά την ίδρυσή της, η μπάντα κυκλοφορεί το πρώτο της album με τίτλο Armed Angels, Frustrated Youth, the Art of Self-Deceit and Music Industry και το 2008 το δεύτερο album με τίτλο He & She, Angry enough to keep Loving in the Dark Ages. Μέσα από τα δύο albums τους οι 2L8 έδειξαν την εναλλακτική τους σύνθεση και απέσπασαν πολλές θετικές κριτικές, μαζί με την προσοχή του κοινού. 

Το 2011 οι 2L8 παρουσίασαν τη νέα τους δουλειά "New Battles Without Honor and Humanity". Αυτό το διπλό album, που αποτελείται από το Sunlight και το Μoonlight, θεωρείται το καλύτερο από όσα έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα. To album κυκλοφόρησε σε μορφή pledge, βασισμένο δηλαδή μόνο στην οικονομική ενίσχυση του κοινού της μπάντας. Από τον τελευταίο τους δίσκο, χαρακτηριστικά της δουλειάς τους είναι τα κομμάτια Innocent Smile και Sleepless. Στο The balkan nigger αξιοποιούν πλήρως τα έγχορδα, με έναν πιο σύγχρονο τρόπο, ενώ στο Fight όλα είναι υπό τον έλεγχο του ρυθμού. Η μουσική των 2L8 είναι διαθέσιμη για downloading στη σελίδα των 2L8 στο bandcamp.

Μπορούμε να ακούσουμε τους 2L8 στις 31 Μαΐου, στις 9 το βράδυ, στον εξωτερικό χώρο του Νέου Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια του μουσικού φεστιβάλ "Support Your Local Heroes". It's not Too Late!
Καλή ακρόαση!

πηγή: www.2-l8.gr

"Life is not a bank! Life is a balkan prank!"

Life is a balkan prank, γι'αυτό και το bandwagon δεν διστάζει ποτέ και συνεχίζει τις μουσικές του βόλτες! Αυτή τη φορά στο bandwagon ανεβαίνουν οι Los Mujeros, οι γυναικάδες που γεμίζουν τη Θεσσαλονίκη με χαρούμενους, βαλκανικούς ήχους, με τα live τους.  

Τα εννιά μέλη βλέπουν την μπάντα σαν την οικογένειά τους, εξ'αιτίας της "χημείας" που έχει αναπτυχθεί μεταξύ τους. Η οικογένεια Los Mujeros αποτελείται από το Δημήτρη Καλαϊτζόπουλο (φωνή, κιθάρα), το Χρήστο Καλαϊτζόπουλο (ακκορντεόν), το Νάσο Πατσικα (σαξόφωνο, κιθάρα), το Λάζαρο Βαλαβάνη (μπάσο), τον Αλέξη Μακατσέλο (drums), το Θανάση Τσιάμη (τρομπέτα), τον Τάσο Βαλκάνη (τρομπέτα), το Μιχάλη Καρανίκο (τρομπόνι) και τον Κώστα Κωστόπουλο (κιθάρα). 

Στη μουσική τους είναι φανερή η επιρροή από τη balkan μουσική, με στοιχεία swing, bossa nova και ήχους από τις μεσογειακές χώρες. Οι ίδιοι εντάσσουν τη μουσική τους στην world music. Από τα πιο γνωστά τους κομμάτια είναι το Hey Woman και το It's time. Συχνά παρουσιάζουν και διασκευές, κυρίως ρεμπέτικων κομματιών, στα οποία δίνουν μια balkan διάθεση. Σύντομα, στα τέλη Ιουνίου, θα κυκλοφορήσει ένα single έκπληξη και αργότερα το πρώτο τους album, για το οποίο έχουν συνεργαστεί με το Νικήτα Κλιντ, από τις Ρόδες.

Οι Los Mujeros δημιουργήθηκαν το 2007, όταν τα δύο αδέρφια, ο Δημήτρης και ο Χρήστος Καλαϊτζόπουλος, με παρότρυνση των γονιών και των καθηγητών τους αποφάσισαν να διαδώσουν τα κομμάτια τους. Το ίδιο καλοκαίρι συμμετείχαν στο Schoolwave festival. Από τότε, δήλωσαν συμμετοχή και ανέβηκαν ξανά στη σκηνή του φεστιβάλ και τις δύο επόμενες χρονιές, το 2008 και το 2009. Την επόμενη χρονιά ήρθαν στη Θεσσαλονίκη, όπου έχουν πάρει μέρος σε live, σε πολλές διοργανώσεις και σε φεστιβάλ.   

Πόσο εύκολο είναι για μια νέα μπάντα στην Ελλάδα να επιβιώσει και να προωθηθεί; 

Μια νέα μπάντα που αποφασίζει να περάσει από το ερασιτεχνικό στο λίγο επαγγελματικό στάδιο, ή βρίσκεται στο μεταίχμιο της αλλαγής, είναι σαν να περπατάει ξυπόλητη στα αγκάθια! Σίγουρα θα πρέπει να κάνει διασυνδέσεις, αλλά το καλύτερο είναι να τα καταφέρει μόνη της, ώστε ο κόπος να είναι ακόμα πιο ωραίος.

Ανεβήκατε στη σκηνή του Schoolwave για τρεις συνεχόμενες χρονιές. Ποιά είναι η εμπειρία σας; 

Ήταν κάτι το ανεπανάληπτο, κάτι το οποίο δεν περιγράφεται με λόγια, αλλά ούτε με εικόνες και views. Όταν είσαι 16 χρονών και να παίζεις σε συναυλιακό χώρο μπροστά σε δύο χιλιάδες συνομηλίκους σου, όχι μόνο σε γεμίζει θάρρος και φιλοδοξίες για το μέλλον, αλλά σε ωθεί στο να βελτιώνεσαι χρόνο με το χρόνο, να γεμίζεις με νέες μουσικές το ρεπερτόριό σου και σίγουρα να γίνεις λιγάκι διάσημος για να καλύψεις τη ματαιοδοξία σου. 

Ποιά είναι η γνώμη σας για το φεστιβάλ;
Το Schoolwave είναι το μόνο βήμα στην Ελλάδα, όπου μπορούν νεανικά συγκροτήματα να παίξουν με πλούσιο εξοπλισμό και μπροστά σε τόσο μεγάλο κοινό. Πραγματικά, κάθε χρόνο αξίζει ένα 'ευχαριστώ' στους διοργανωτές και στους εθελοντές.

Η μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης;

Ευτυχώς η μουσική σκηνή της πόλης είναι σχετικά πλούσια και ο κόσμος ενδιαφέρεται για νέα ακούσματα και υποστηρίζει όλη την προσπάθεια. Αυτό φαίνεται στο ότι κάθε βράδυ έχει δυο-τρία live στο κέντρο της πόλης.

Τί σας αρέσει και τί δεν σας αρέσει στην πόλη; 

Η Θεσσαλονίκη είναι ένα μείγμα βαλκανικής νοοτροπίας και ανατολικής διάθεσης. Είναι κάτι τόσο όμορφο και συνάμα γεμάτο ατέλειες. Έχει ένα χαρακτήρα που την κάνει να διαφέρει από τις υπόλοιπες πόλεις. Το μικρόβιό της το κουβαλάς πάντα πάνω σου, είτε με τη διάλεκτο, είτε με τη συμπεριφορά. Αν ήταν λίγο πιο καθαρή, θα μας άρεσε περισσότερο.

Ποιά είναι η εμπειρία σας από τη συνεργασία με το Νικήτα Κλιντ; 
Η συνεργασία μας με το Νικήτα Κλιντ είναι το αποκορύφωμα όλης της προσπάθειας που έχουμε κάνει τόσα χρόνια. Είναι ωραίο να μαθαίνεις πράγματα από έναν καλλιτέχνη της εμβέλειας του Νικήτα. Το μόνο που έχει να σου δώσει είναι εμπειρίες και συμβουλές, όπως ο παππούς στον εγγονό. 

Τί φιλοδοξίες έχετε για την μπάντα σας;
Όπως ανέφερε ο Shakespeare "με αυτό το αμάρτημα έπεσαν οι άγγελοι". Οπότε, κρατάμε μικρό καλάθι και πορευόμαστε με σκοπό τη διασκέδαση του κόσμου.
No live, no joy! 

Συνεχίζουν λοιπόν, με τις live εμφανίσεις τους, για τις οποίες μπορούμε να ενημερωνόμαστε από την ιστοσελίδα τους και από τη σελίδα τους στο facebook. Life is a balkan prank, λένε οι Los Mujeros και δεν πρέπει να το ξεχνάμε!
Καλή ακρόαση!

Οι μεγαλόψυχοι

Η συνταγή είναι γνωστή και δοκιμασμένη. Αν αναμείξουμε τους ήχους του πιάνου με αυτούς του κοντραμπάσου και προσθέσουμε λίγα κρουστά, η τελική γεύση θυμίζει οικείες, συνήθως κλασσικές μελωδίες. Oι Magnanimus trio με τα ίδια υλικά καταφέρνουν να δώσουν μια διαφορετική, πιο σύγχρονη πνοή, με τη μουσική που παράγουν.

Ο Χρήστος Μπάρμπας (πιάνο, φωνή), ο Δημήτρης Τασούδης (drums, πιάνο, φωνή) και ο Παύλος Σπυρόπουλος (κοντραμπάσο, φωνή), φίλοι από τα φοιτητικά τους χρόνια στο τμήμα Μουσικολογίας του Α.Π.Θ, πέρασαν ένα χρονικό διάστημα σε διαφορετικές χώρες του εξωτερικού για μουσικές σπουδές. Όταν επέστρεψαν, η παρέα ενώθηκε ξανά στη Θεσσαλονίκη. 

Οι Magnanimus trio δημιουργήθηκαν το Σεπτέμβριο του 2010, με σκοπό να ενώσουν τις προσωπικές τους επιρροές από τη μουσική τους εμπειρία και να δουλέψουν στο αποτέλεσμα που θα προέκυπτε. Δεν τους ενδιαφέρει να δώσουν στη μουσική τους ένα συγκεκριμένο στυλ. Magnanimus σημαίνει "μεγαλόψυχος", από το magnus (μεγάλος) και animus (ψυχή, πνεύμα). Με αυτή τη μεγαλοψυχία, δημιουργούν μελωδίες άλλοτε απλές κι άλλοτε πιο σύνθετες, που σε κάνουν να κλείσεις τα μάτια και να ταξιδέψεις με τις σκέψεις. Σημαντικό ρόλο παίζει ο αυτοσχεδιασμός και τελικά οι Magnanimus trio δημιουργούν κομμάτια νοσταλγικά, όπως το A Sunday morning, ή και πιο εναλλακτικά, όπως το Second encounter.

Έπειτα από αρκετές συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, όπως την Αθήνα, τη Βέροια, τη Λαμία, η μπάντα μπήκε στις 9 και 10 Απριλίου στο studio και ηχογράφησε το πρώτο της album. Σύντομα το album θα είναι διαθέσιμο για downloading στη σελίδα της μπάντας: magnanimustrio.com.

Προς το παρόν, μέρος της ηχογράφησης υπάρχει στη σελίδα  magnanimustrio.com/new-cd-preview, ενώ μουσική τους για ακρόαση υπάρχει και στο magnanimustrio.com/acue. Καλή ακρόαση!  

πηγή: magnanimustrio.com

Μέχρι τελικής πτώσεως!

 Στο bandwagon επιβιβάζονται για μια μουσική βόλτα οι Swing till you drop, μία διμελής swing μπάντα από τη Θεσσαλονίκη με κεφάτη, χορευτική διάθεση. Μας προσκαλούν να τους γνωρίσουμε καλύτερα και να τους ακούσουμε απόψε live στο Django Fest!

Οι Swing till you drop είναι ο Γιάννης Βακαλούδης (κιθάρα) και ο Χρήστος Κοσίδης (βιολί). Ο Γιάννης είναι φοιτητής Μουσικολογίας στο Α.Π.Θ. και ο Χρήστος ετοιμάζεται να πάρει το πτυχίο του στο κλασσικό βιολί και να ξεκινήσει μουσικές σπουδές στο εξωτερικό. Είναι φίλοι από το μουσικό σχολείο, στο οποίο φοίτησαν και οι δύο και η επαφή που κράτησαν μετά, τους έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσουν την μπάντα.

O Γιάννης και ο Χρήστος έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί μουσική τον Οκτώβριο του 2011 κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στην πόλη. Περνώντας ένα βράδυ από την Καμάρα, σκέφτηκαν να βγάλουν τα όργανα και να παίξουν μουσική έξω, χωρίς πρόβες! Η ιδέα τελικά εξελίχθηκε σε μια πολύ συγκινητική εμπειρία για τους Swing till you drop, οι οποίοι παρατηρούσαν τον κόσμο που στεκόταν χαμογελαστός και απολάμβανε ένα φρέσκο άκουσμα. Η επιτυχία αυτής της αυθόρμητης "παράστασης" έδωσε στο Γιάννη και το Χρήστο το έναυσμα να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, αυτό της μπάντας.

Το όνομά τους προέκυψε από την παρατήρηση ότι στην αρχή που έπαιζαν μουσική σε ένα χώρο διδασκαλίας χορού lindy hop, ο κόσμος δε σταματούσε να χορεύει, παρ'όλο που το πρόγραμμα ήταν τρίωρο! Έπαιζαν swing μέχρι τελικής πτώσης, δηλαδή "Swing till you drop"!

Mε κοινή τους επιρροή τους Django Reinhardt και Stephane Grapelli, το φθινόπωρο του 2011 διένυαν μία περίοδο που ανακάλυπταν τη μαγεία της gypsy swing και έψαχναν, ο καθένας ξεχωριστά, άλλους μουσικούς για να παίξουν τέτοια μουσική. Για τους Swing till you drop, η swing εκτός από ευχάριστη και κεφάτη, είναι και δύσκολη μουσική, που λειτουργεί σαν πρόκληση. Τους δίνει επίσης και τη δυνατότητα του αυτοσχεδιασμού, γεγονός που την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και για τον ακροατή.

Η swing τους μεταφέρει σε μια άλλη εποχή και σε μια ατμόσφαιρα πολύ ευχάριστη. "Η μουσική αυτή έρχεται από τις δεκαετίες 1920-1930. Ήταν εποχή που πολλά ταμπού, όπως η επαφή των λευκών με τους Αφροαμερικάνους, είχαν αρχίσει να καταρρίπτονται. Το swing ήταν η πρώτη μουσική που χορευόταν και από μαύρους και από λευκούς, κάτι που δείχνει ίσως και το πώς η μουσική μπορεί να ενώνει τον κόσμο. Εκτός αυτού, ήταν εποχές με πολλή γοητεία και πολύ περισσότερη αγνότητα σε σχέση με σήμερα!", μου εξηγεί ο Γιάννης.

H μουσική που παρουσιάζουν στα live τους βασίζεται κυρίως σε διασκευές γνωστών swing κομματιών, όπως το Minor Swing, καθώς πιστεύουν πως το ενδιαφέρον του κόσμου κινείται πιο εύκολα στο άκουσμα γνώριμων ήχων. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν γράφουν δική τους μουσική! "Αρκετά κομμάτια που γράφουμε περιέχουν στίχους. Γι'αυτό ελπίζουμε στο μέλλον να συνεργαστούμε και με φωνή, η οποία θα δώσει άλλη γεύση στο άκουσμα της μουσικής μας.", μου λέει ο Χρήστος. Ήδη ως τώρα έχει τύχει αρκετές φορές να συνεργαστούν με άτομα που πάιζουν άλλα όργανα, όπως μπάσο, τύμπανα, κιθάρα, βιολί, ακορντεόν, κλαρινέτο. Βέβαια, ο Γιάννης και ο Χρήστος παραμένουν ο πυρήνας του σχήματος.

Από τον περασμένο Οκτώβριο, οι Swing till you drop έχουν εμφανιστεί live σε πολλές σκηνές της Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας ένα κεφάτο κλίμα που απολαμβάνουν οι ίδιοι και το κοινό. Θεωρούν πως η μουσική γίνεται πολύ καλύτερη όταν την μοιράζονται, και κυρίως όταν το κοινό συμμετέχει χορεύοντας."Το αποκορύφωμα της τρέλας σε live ήταν όταν παίζαμε σε ένα μαγαζί και όλος ο κόσμος χόρευε και κάποια στιγμή τους βάλαμε να παίξουν μουσικές καρέκλες με τη μουσική μας!" Τα live τους γεμίζουν με νέες εμπειρίες και τους ικανοποιεί ιδιαίτερα να βλέπουν πως κάνουν τον κόσμο χαρούμενο. "Όταν βρίσκεσαι σε ένα χώρο, όπου υπάρχουν 50 άτομα που χορεύουν μεταξύ τους με χαμόγελα στα πρόσωπα και ξέρεις ότι η ευτυχία τους εκείνη τη στιγμή οφείλεται σε σένα, νιώθεις ότι κάνεις κάτι καλό για τον κόσμο!"

Επειδή ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος, οι Swing till you drop παίζουν ακόμη μουσική στην πλατεία Αριστοτέλους και στην πλατεία Ναυαρίνου, γιατί απολαμβάνουν την εμπειρία. Αρκετές φορές παίζουν και χωρίς να μαζεύουν χρήματα."Εξ'άλλου, μία από τις μεγαλύτερες ανταμοιβές ήταν όταν μια γιαγιά μας άκουσε να παίζουμε και φεύγοντας μας είπε "ευχαριστούμε που μας κάνετε να χαμογελάμε!" Οι αντιδράσεις του κόσμου είναι κυρίως θετικές. Υπήρξαν βέβαια και αρνητικές, όπως τότε που τους έριξαν νερό από ένα μπαλκόνι! Οι ίδιοι μου λένε "Δεν μας πειράζει. Μακάρι να αρέσαμε σε όλους, αλλά αυτό δε γίνεται!"

Για το καλοκαίρι σχεδιάζουν πολλά live σε σκηνές και στους δρόμους της πόλης και όχι μόνο. Ελπίζουν να ενταχθεί και νέο μέλος στην μπάντα, ώστε να μπορέσουν να ηχογραφήσουν ένα μέρος της δουλειάς τους. Όποιος θέλει να ενημερώνεται για τα live τους, μπορεί να τους βρει στο facebook ως "Swing till you drop".

Στις 25 Μαΐου οι Swing till you drop θα συμμετάσχουν στο Django Fest στη Θεσσαλονίκη, στο Block 33. "Θεωρούμε τιμή μας να συμπράξουμε με τόσο καλούς μουσικούς από όλη την Ελλάδα και ανυπομονούμε πολύ για αυτό!" Όποιος λοιπόν αντέχει να χορεύει swing μέχρι τελικής πτώσεως, δεν έχει παρά να ακούσει τους Swing till you drop στο φεστιβάλ! Καλή διασκέδαση!